شرکت دانش بنیان چیست؟

تاسیس شرکت های دانش بنیان در پارکهای علم و فناوری به منظور تجاری ساختن ایده ها از نخستین کارهای جدی است که در کشور به منظور عملی شدن تبدیل نو آوریها به تکنولوژی صورت گرفته است. هر چند تاسیس چنین شرکت هایی گامی مثبت در این زمینه به شمار می آید اما هنوز وجود محدودیت هایی که در شکل گیری چنین موسسات و نهادهایی وجود دارد مارا از رسیدن به اهدافی که در چشم انداز 20 ساله نیز به آن اشاره شده بازداشته است . چندی پیش لایحه حمایت از شرکتها و مؤسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوریها و اختراعات در مجلس به تصویب رسید تا راهگشای برخی از مشکلات چنین شرکت هایی باشد، مشکلاتی از قبیل محدودیت در نحوه و جایگاه تاسیس، نبود حمایت کافی دولت وترس از تاسیس چنین شرکت هایی به خاطر مشخص نبودن سرنوشتشان در آینده . هر چند از سوی شورای نگهبان ایرادهای مختصری به این لایحه وارد شد اما با اصلاحاتی که در مواد قانونی آن شکل گرفته این لایحه به تصویب نهایی خود نزدیک شده است.

شرکت دانش بنیان به چه شرکتهایی گفته می شود و هدف از تاسیس این شرکت ها چیست؟

همان طورکه در ماده 1 این لایحه هم آمده است شرکت ها و موسسات دانش بنیان شرکت یا مؤسسه خصوصی یا تعاونی است که به منظور هم‌افزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادی که شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری هستند و همین طور تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه شامل طراحی و تولید کالا و خدمات در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده فراوان به ویژه در تولید نرم افزارهای مربوط تشکیل می‌شود .

بخشی از حمایتهای دولت درباره این شرکتها چیست؟

معافیت از پرداخت مالیات، عوارض، ‌حقوقی گمرکی، سود بازرگانی و عوارض صادراتی به مدت پانزده سال. تأمین تمام یا بخشی از هزینه تولید، عرضه یا به کارگیری نوآوری و فناوری با اعطاء تسهیلات کم بهره یا بدون بهره بلندمدت یا کوتاه مدت بر طبق عقود شرعی اولویت استقرار واحدهای پژوهشی، فناوری و مهندسی و تولیدی شرکتها و موسسات دانش بنیان موضوع این قانون در محل پارکهای علم و فناوری، مراکز رشد، مناطق ویژه اقتصادی و یا مناطق ویژه علم و فناوری است

ضرورت ورود به اقتصاد دانش بنیان چیست؟

ما در علوم اقتصاد دو نوع اقتصاد داریم اقتصاد فیزیکی و اقتصاد دانایی ، آنچه که ما بیشتر به آن توجه می کنیم اقتصادهای فیزیکی است چون برای دولت یا موسسات قابل لمس است اما اقتصاد دانایی که ایده سازی و تجاری کردن آن ایده ها است نادیده گرفته شده است یا بهتر بگوییم که جدی گرفته نشده است در حالی که منبع اصلی در آمدها درکشورهای توسعه یافته از همین اقتصاد دانایی و فروش همین ایده ها به دیگر کشورها شکل گرفته اند جامعه امروزما بیشتر از هر چیزی به اقتصاد دانش بنیان احتیاج دارد .

لیزینگ محصولات دانش بنیان

ليزينگ چيست؟

ليزينگ (Leasing) نوع خاصي از عمليات مالي است كه در فارسي بهترين معني براي آن، اجاره اعتباري مي باشد. در واقع، ليزينگ يك رشته فعاليت اعتباري كاملاً تخصصي مبتني بر روش اجاره است كه در آن نوعي قرارداد با توافق ميان دو نفر يا بيشتر - اعم از اشخاص حقيقي يا حقوقي - به منظور بهره برداري از عين يا منفعت كالاي سرمايه اي يا مصرفي با دوام كه از قابليت اجاره برخوردار باشد، منعقد مي گردد. لذا روش ليزينگ، مجموعه اي از مبادلات اقتصادي مشتمل بر خريد، اجاره و در نهايت، فروش (تمليك) را در بر مي گيرد. اين قرارداد بين شركت ليزينگ به عنوان مالك يا موجر (Lessor) و متقاضي يا استفاده كننده از تسهيلات، به عنوان مستأجر (Lessee) منعقدمي گردد. براساس قرارداد ليزينگ، موجر كالاي مورد نظر و نياز مستأجر (مورد اجاره) را با استفاده از منابع مالي خود از فروشنده يا توليدكننده تأمين نموده و مورد اجاره را براي مدت تعيين شده در قرارداد (مدت بازپرداخت تسهيلات) به صورت اجاره در اختيار مستأجر قرار مي دهد. البته مستأجر اختيار دارد در پايان مدت قرارداد و پس از تسويه، مورد اجاره را تملّك نموده يا به موجر مسترد نمايد. چنانچه مستأجر در پايان مدت قرارداد خواستار تملك مورد اجاره باشد، بايد مبلغي را كه در ابتداي دوره با توجه به استهلاك و عمر مفيد مورد اجاره به عنوان قيمت فروش يا باقيمانده يا ارزش اسقاطي (Residual Value)مورد اجاره تعيين گرديده است، به موجر پرداخت نمايد. هرچند در حال حاضر اكثر شركت هاي ليزينگ در ايران، ارزش اسقاطي يا باقيمانده را در محاسبات برابر صفر فرض مي نمايند.

انواع روش هاي ليزينگ

به دليل گستردگي دامنه صنعت ليزينگ در جهان و نوآوري ها و تكنيك هاي عملياتي گوناگون، اين صنعت در زمينه هاي مختلفي كاربرد يافته است. به طوركلي، عمليات ليزينگ به دو نوع ليزينگ عملياتي و ليزينگ سرمايه اي طبقه بندي مي شود.

الف- ليزينگ عملياتي:

ليزينگ عملياتي (Operating Lease)، قديمي ترين و ساده ترين نوع و روش عمليات ليزينگ است كه براساس آن، قرارداد با مستأجر (متقاضي) صرفاً به قصد بهره برداري و برخورداري از حق انتفاع كالا (مورد اجاره) منعقد شده و در پايان مدت قرارداد، مورد اجاره عيناً به موجر مسترد مي گردد. در اين نوع ليزينگ، معمولاً 100 درصد بهاي مورد اجاره توسط موجر تأمين مي شود.

ب- ليزينگ سرمايه اي:
ليزينگ سرمايه اي يا اجاره اعتباري (Financial or Capital Lease) مشابهت كاملي با عقد اجاره به شرط تمليك مندرج در قانون عمليات بانكي بدون ربا دارد و تنها تفاوت آن، شرط اختيار خريد در ليزينگ مالي يا اجاره اعتباري است. اين نوع عمليات ليزينگ در نوع خود يكي از پيشرفته ترين شيوه هاي ليزينگ در جهان محسوب مي شود كه امروزه به دليل ماهيت آن از لحاظ پيش بيني امكان تمليك مورد اجاره توسط مستأجر (متقاضي)، گستره وسيعي از مبادلات اعتباري را در بر گرفته است.

اين نوع از عمليات ليزينگ داراي زيرشاخه هاي مختلفي به شرح ذيل مي باشد:

1- ليزينگ يا اجاره اعتباري كمك فروش:

براساس اين روش كه بين شركت ليزينگ (موجر) و شركت توليدكننده تفاهم مي گردد، توليدكننده تمايل و موافقت خود را جهت واگذاري بخشي از كالاهاي توليدي خود به صورت نقد و اقساط اعلام مي نمايد تا از اين طريق چرخه توليد خود را بهبود و ميزان فروش خود را افزايش دهد. شركت ليزينگ نيز توليدات مورد توافق مزبور را براساس تفاهم به عمل آمده در چارچوب قراردادهاي اجاره اعتباري به متقاضيان واگذار مي نمايد. امروزه استفاده از اين شيوه در كشورهاي پيشرفته از گستردگي قابل توجهي برخوردار شده و با استفاده از اين روش، توليدكنندگان به موفقيت هاي چشمگيري در بازاريابي و افزايش فروش محصولات توليدي خود دست يافته اند .

2- ليزينگ اهرمي يا اجاره اعتباري سه جانبه:

در اين روش كه به طور عمده براي اجاره كالاهايي با قيمت بسيار بالا همانند كشتي ، هواپيما، ماهواره، تأسيسات عظيم نفتي و ... بكار گرفته مي شود، شركت ليزينگ با استفاده از تسهيلات بانكي يا مؤسسات ديگر مالي، منابع لازم براي اجاره اهرمي را تأمين مي نمايد و از سوي ديگر با استفاده از منابع ياد شده اقلام مورد تقاضا را در چارچوب قراردادهاي ويژه به متقاضيان واگذار مي كند. اين شيوه از عمليات ليزينگ، ماهيتاً مي بايست به صورت سه جانبه منعقد و مبادله گردد